Fort lit. K zlokalizowany jest na zachód od wsi Kobylany. Fort „K” wraz z położonym niedaleko fortem „O” w  Koroszczynie bronił najbardziej zagrożonego na atak nieprzyjacielskich wojsk, zachodniego sektora twierdzy brzeskiej. Fort „K” należał do głównej linii obrony, którą według planów miało tworzyć m.in. 14 fortów, z czego 4 umiejscowiono na zachodniej stronie rzeki Bug, na terenie przedmościa terespolskiego. Fortyfikacje głównej linii obrony, które opasały centralną część twierdzy pierścieniem o promieniu brzeskiej 7 km, rozpoczęto budować w 1912 roku. Budowę przerwał wybuch I wojny światowej.

Fort o oznaczeniu „N” (ros. H) według planów rozbudowy twierdzy brzeskiej z 1912 roku wchodził w skład drugiego, zewnętrznego pierścienia fortyfikacji. Główna pozycja obronna twierdzy docelowo miała się składać m.in. z 14 fortów stałych, w tym 12 nowych oraz 2 starych ale przebudowanych. Nowym 12-u fortom nadano oznaczenia literowe (rosyjskie): А, В, Г, Е, Ж, 3, И, К, Л, М, N, O. Do głównej pozycji dołączono także zmodernizowane "stare" forty VIII i X, którym nadano oznaczenia odpowiednio "Б" i "D". Spośród zaplanowanych 12 fortów nie wybudowano jedynie Fortu "N" .

Fort VI znajduje się na południowej rubieży miasta Terespol. Fort zbudowany w latach 1878-1885 wchodził w skład pierwszego pierścienia fortów zewnętrznych twierdzy brzeskiej rozlokowanych w odległości 2,5-5 km od centralnej części umocnienia. Oprócz fortu VI na terenie przedmościa terespolskiego do I pierścienia fortyfikacji należy także fort VII w Łobaczewie. Pozostałe forty z grupy, która w sumie liczyła 10 dzieł o numerach od I - X, znajdują się po wschodniej stronie Bugu. Na początku XX wieku w toku dalszej rozbudowy twierdzy brzeskiej  o kolejny pierścień fortów zewnętrznych fort VI oraz VII znalazły się automatycznie na zapleczu głównej linii obrony i pełniły funkcję pomocniczą w ramach tzw. pozycji wsparcia.

Fort VII zbudowany został obok wsi Łobaczew i wchodził w skład I pierścienia (wewnętrznego) fortów Twierdzy Brzeskiej rozlokowanych w odległości 2,5-5 km od centralnej części umocnienia. Ten pierścień obronny zbudowano w latach 1878-1885. Oprócz fortu VII, na terenie przedmościa terespolskiego zbudowano też Fort VI (Terespol), który  należął do tej samej grupy fortów zewnętrznych liczących w sumie 10 obiektów o numerach od I do X. Pozostałe forty znajdują się po wschodniej stronie Bugu. Na początku XX wieku w toku dalszej rozbudowy twierdzy o kolejny pierścień fortów zewnętrznych, fort VI oraz VII znalazły się na zapleczu głównej linii obrony i pełniły funkcję pomocniczą w ramach tzw. pozycji wsparcia.