Fort lit. K zlokalizowany jest na zachód od wsi Kobylany. Fort „K” wraz z położonym niedaleko fortem „O” w  Koroszczynie bronił najbardziej zagrożonego na atak nieprzyjacielskich wojsk, zachodniego sektora twierdzy brzeskiej. Fort „K” należał do głównej linii obrony, którą według planów miało tworzyć m.in. 14 fortów, z czego 4 umiejscowiono na zachodniej stronie rzeki Bug, na terenie przedmościa terespolskiego. Fortyfikacje głównej linii obrony, które opasały centralną część twierdzy pierścieniem o promieniu brzeskiej 7 km, rozpoczęto budować w 1912 roku. Budowę przerwał wybuch I wojny światowej.

Fort o oznaczeniu „N” (ros. H) według planów rozbudowy twierdzy brzeskiej z 1912 roku wchodził w skład drugiego, zewnętrznego pierścienia fortyfikacji. Główna pozycja obronna twierdzy docelowo miała się składać m.in. z 14 fortów stałych, w tym 12 nowych oraz 2 starych ale przebudowanych. Nowym 12-u fortom nadano oznaczenia literowe (rosyjskie): А, В, Г, Е, Ж, 3, И, К, Л, М, N, O. Do głównej pozycji dołączono także zmodernizowane "stare" forty VIII i X, którym nadano oznaczenia odpowiednio "Б" i "D". Spośród zaplanowanych 12 fortów nie wybudowano jedynie Fortu "N" .

Fort VI znajduje się na południowej rubieży miasta Terespol. Fort zbudowany w latach 1878-1885 wchodził w skład pierwszego pierścienia fortów zewnętrznych twierdzy brzeskiej rozlokowanych w odległości 2,5-5 km od centralnej części umocnienia. Oprócz fortu VI na terenie przedmościa terespolskiego do I pierścienia fortyfikacji należy także fort VII w Łobaczewie. Pozostałe forty z grupy, która w sumie liczyła 10 dzieł o numerach od I - X, znajdują się po wschodniej stronie Bugu. Na początku XX wieku w toku dalszej rozbudowy twierdzy brzeskiej  o kolejny pierścień fortów zewnętrznych fort VI oraz VII znalazły się automatycznie na zapleczu głównej linii obrony i pełniły funkcję pomocniczą w ramach tzw. pozycji wsparcia.

Fort VII zbudowany został obok wsi Łobaczew i wchodził w skład I pierścienia (wewnętrznego) fortów Twierdzy Brzeskiej rozlokowanych w odległości 2,5-5 km od centralnej części umocnienia. Ten pierścień obronny zbudowano w latach 1878-1885. Oprócz fortu VII, na terenie przedmościa terespolskiego zbudowano też Fort VI (Terespol), który  należął do tej samej grupy fortów zewnętrznych liczących w sumie 10 obiektów o numerach od I do X. Pozostałe forty znajdują się po wschodniej stronie Bugu. Na początku XX wieku w toku dalszej rozbudowy twierdzy o kolejny pierścień fortów zewnętrznych, fort VI oraz VII znalazły się na zapleczu głównej linii obrony i pełniły funkcję pomocniczą w ramach tzw. pozycji wsparcia.

Fort „I” znajduje się obok wsi Żuki. Pierwotnie zakładano jednak inną lokalizację tego fortu, który miał zostać wybudowany na północ od obecnego miejsca tj. obok wsi Murawiec. Nieodpowiednie warunki gruntowe w miejscu planowanej budowy uniemożliwiły jednak wzniesienie fortu stałego, w związku z czym podjęto decyzję o zmianie lokalizacji fortu, który przesunięto 1,5 km w przód tj. w kierunku południowym w pobliże wsi Żuki. Jak się później okazało nie była to jedyna tak znaczna zmiana w planach budowy tego fortu.