W rejonie wsi Dobryń Duży ciągnęły się z 1915 roku umocnienia polowe wchodzące w skład pozycji wysuniętej Twierdzy Brzeskiej.Pozycja wysunięta powstała w ostatnim etapie rozbudowy twierdzy i stanowiła najbardziej oddalony od jądra twierdzy pas obrony. Pozycję wysuniętą tworzyły ciągnące się kilometrami systemy okopów, zasieków i pól minowych oraz odcinki umocnione fortyfikacją polową o charakterze półstałym np. forty piechoty i inne samodzielne punkty oporu.

Półstałe forty piechoty stanowią przykład dzieł międzyfortowych o konstrukcji ziemno - betonowej. Powstawały w latach 1914-1915 tj. w ostatniej (szóstej) fazie rozbudowy twierdzy jako tzw. element pozycji polowej. Na terenie przedmościa zidentyfikowano dotychczas dziewięć tego typu obiektów. Półstałe forty piechoty rozlokowane są praktycznie w każdej strefie obrony Twierdzy tj. w pozycji wysuniętej (Dobryń, Małaszewicze Duże, Morderowicze), w głównej linii obrony i na międzpoloch cofnięte pełniące rolę obiektów wsparcia (Kobylany, Koroszczyn, Borek, Lechuty i Łobaczew Mały).